Ik vraag me af, waarom staan wij zo
weigerachtig om de maatregelen die de regering oplegt te volgen? Waarom zijn we
tegen ons veren in gestreken en zijn we plots zoveel alerter? Misschien zijn we
bang om onze verworven rechten te verliezen. Misschien zijn we bang dat onze
democratie het loodje legt. Ik ga vandaag na wat ervoor zou kunnen gezorgd
hebben dat wij als burger achterdochtig staan tegenover een inmenging van de
overheid.
Angst voor een dictatuur?
Misschien denk je nu wel, we zijn en blijven
een democratie, een dictator zouden wij nooit verkiezen. Zo iemand zouden wij nooit
de macht geven! Misschien heb je gelijk en zou deze generatie het niet zover
laten komen, maar alvorens je deze mogelijkheid volledig verwerpt, onthoud dan
wel dat in 1934 Hitler aan de macht kwam in Duitsland via vrije verkiezingen. Ik
ging na hoe dit eigenlijk mogelijk was.
Het Vredesverdrag
Duitsland verkeerde na het verlies van WOI in
een diepe financiële en economische crisis, er was bovendien heel wat onrust in
het land. Nationalisten en veteranen geloofden namelijk sterk dat Duitsland WOI
niet zou verloren hebben mochten de politici en betogers hun de rug niet zou
hebben toegekeerd. Het was ook deze gedachte die Hitler bezig hield.
Men richtte op dat moment ook de parlementaire Weimar
Republiek op en één van de eerste taken was om het Vredesverdrag, die was
opgelegd door de geallieerden, uit te voeren. Dit bracht hun verzwakte economie
natuurlijk nog meer schade toe. Het Vredesverdrag werd door de nationalisten en
veteranen ook als vernederend gezien.
Anti – Semitische sfeer
Hitlers paranoïde gedachten leidden ertoe dat
hij de Joden beschuldigde van hetgeen fout liep in Duitsland. Zijn uitspraken
vinden bodem bij een alreeds antisemitische bevolking. Over de jaren heen waren
er nochtans honderdduizenden Joden geïntegreerd in de Duitse samenleving, toch
bleef de Duitse bevolking hen zien als buitenstaanders. De Joodse successen
werden door Hitler omschreven als ‘het profiteren van de oorlog’. Ondanks dat
deze uitspraken ongegrond waren en voornamelijk uit angst en boosheid ontstaan
waren, bereikt Hitler heel veel mensen met deze boodschap.
De nazi – partij en de Grote Depressie
Hitler sloot zich in die tijd aan bij een
kleine nationalistische partij, maar zijn manipulatieve manier van spreken
zorgde er al snel voor dat hij voorzitter werd van deze partij. Hij bestempelde
zowel het communisme als het kapitalisme als Joodse samenzweringen om Duitsland
te vernietigen.
De Nazi – partij was niet meteen populair,
zeker niet nadat ze er niet in geslaagd waren de overheid omver te werpen. De
partij werd dan ook verbannen en Hitler werd gevangen genomen. Toen hij na
ongeveer een jaar terug vrij kwam, begon hij meteen de partij terug op te bouwen.
In 1929 kwam daar bovenop nog de Grote
Depressie waarbij de Amerikaanse banken alle leningen die ze Duitsland hadden
gegeven introkken, de Duitse economie die toen al aan het slabbakken was,
stortte volledig in.
Het begin van het einde
De klassieke partijen konden de problemen niet
oplossen en bij de linkse partijen waren er strubbelingen, dit leidde tot heel wat
frustraties bij de burgers. Heel wat van die gefrustreerde burgers trokken naar
de nazi – partij. Hierdoor steeg hun aandeel in het parlement aanzienlijk.
In 1932 stelde Hitler zich verkiesbaar als
president, maar verloor tegen Hindenburg. Toch had hij zijn populariteit
bewezen met 36% van de stemmen, het jaar daarop werd hij aangesteld als kanselier. Hindenburg hoopte op die manier zijn populariteit voor eigen gewin te kunnen
gebruiken.
Langzaam maar zeker breidt Hitler zijn macht
uit als kanselier en het incident waarbij er brand werd gesticht in 1933 in het
parlement, grijpt hij aan om het parlement ervan te overtuigen om hem
noodbevoegdheden te geven. Binnen enkele maanden was er geen persvrijheid meer
en werden anti – joodse wetten ingevoerd. Mogelijke politieke tegenstanders
werden geëlimineerd en critici werden de mond gesnoerd. Toen Hindenburg in 1934
overleed was het al snel duidelijk dat
Hitler hem zou opvolgen.
Het meest beangstigende van dit verhaal, is dat
er vanuit de bevolking weinig tot geen weerstand komt. Via zijn speeches
overtuigd hij de bevolking, iedereen volgt want iedereen wil aan de ‘goede’ kant
van de geschiedenis staan. Zo zie je dat angst en woede makkelijk uit te buiten
zijn.
(Gerechtvaardigde angst?
Is dit nu misschien hetgeen we vrezen, een
machtsovername door een man met paranoïde ideeën? Misschien niet, misschien
denken we wel niet zo ver, maar volgens mij kan dit toch onbewust een rol
spelen.
Veel van de omstandigheden die toen
plaatsvonden, zie ik terug in de huidige maatschappij. De Belgische economie
slabakt dan misschien niet, maar het begrotingstekort in aanzienlijk. De ontevredenheid
over de mannen en vrouwen die ons land leiden groeit dagelijks, dit door het
feit dat er steeds moet gesnoeid worden in sectoren die voor iedereen belangrijk
zijn.
Ook hier worden mensen die “niet inheems” zijn
aangewezen als de schuldige, het zijn profiteurs. Ze komen naar hier om ons
werk te stelen en ze weigeren zich aan te passen. Dit is vaak de teneur die te
horen is, ondanks het feit dat hier al zoveel migranten al generaties lang
gevestigd zijn en deel uitmaken van onze maatschappij.
“De buitenlander” blijft het zwarte schaap en
partijen zoals het Vlaams Belang en NVA zijn niet bang om dit uit te spelen.
Zelfs in tijden van corona blijft men haat
spuien, want ook dit is hun schuld. Ze hebben het meegebracht uit hun ‘apenland’
en ze houden zich niet aan de corona regels omdat ze ons niet respecteren. Mijn
excuses voor het taalgebruik, maar ik citeer wat ik gelezen heb…
Ook hier lijken de “populaire” partijen er niet
uit te raken, aangezien we nog steeds geen regering gevormd hebben. Ook dit zorgt
ervoor dat de ontevreden burgers de uitersten opzoeken. Extreem links en rechts
winnen in gans Europa aan populariteit.
Hier in België werd er een noodregering gevormd
om deze tijd door te komen, ook dat doet me denken aan de noodbevoegdheden van
Hitler.
Het is ook deze noodregering die zegt dat we
niet meer buiten mogen komen wanneer we willen en die ons allerlei beperkingen
oplegt. Het is eigenlijk die noodregering die snijdt in onze rechten en vrijheden.
De politie controleert en op sociale media wordt er lustig verwezen naar een
politiestaat waar onwil wordt neer geknuppeld. Ook professoren van KU Leuven bedienen
zich van deze uitspraken.
Volgens mij is het dit wat we vrezen, dat de
machthebbers onze angst zullen uitbuiten. Dat we beetje bij beetje onszelf en
onze identiteit zullen verliezen en moeten afstaan. De donkere dagen van het
nazisme mogen dan wel al een tijdje geleden lijken, als burger moeten we toch
waakzaam blijven.
Even ter verduidelijking, ik vergelijk onze
regering nu niet met de nazi’s en ik vind dat men deze crisis over het algemeen goed aanpakt.
Maar toch begrijp ik de onderliggende angst van de burgers en de paniek
hier rond, want stel je voor dat we plots niet meer terug kunnen?
Mijn dagboek
29 april 2020
30 april 2020
Deze morgen krijg ik een telefoontje van mijn stagebegeleidster, het is geen goed nieuws... Ik zal hoogstwaarschijnlijk niet meer kunnen terugkeren naar mijn stage. Ik ben enorm verdrietig dit te moeten horen, ook bang... Zal ik nu nog kunnen slagen voor stage?
2 mei 2020
Vanaf maandag worden de maatregelen wat versoepeld! Ik ben ergens blij, maar ergens ook teleurgesteld... Veel doet deze versoepeling voor mij persoonlijk niet, ik mis het sociaal contact op school en met mijn vrienden. Ik hoop toch dat het snel allemaal terug een beetje normaal wordt, maar niet TE snel natuurlijk!
Bronnenlijst
Koblenz, B. (sd). Poster: "He is guilty for
the war". Opgehaald van ushmm.org:
https://www.ushmm.org/propaganda/archive/poster-guilty-war/
Redactie. (2019, oktober 27). Hoe kwam
Adolf Hitler aan de macht. Opgehaald van historiek.net:
https://historiek.net/hoe-kwam-adolf-hitler-aan-de-macht-animatie/63953/
Seewald, B. (2013, augustus 13). Rom,
Krieg, Religion – Geschichte des Hitlergrußes. Opgehaald van welt.de:
https://www.welt.de/geschichte/zweiter-weltkrieg/article118960887/Rom-Krieg-Religion-Geschichte-des-Hitlergrusses.html
Wikipedia. (2019, september 30). Vredesduif.
Opgehaald van wikipedia.org: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vredesduif
Wikipedia. (2020, maart 22). Nationaalsocialistische
Duitse Arbeiderspartij . Opgehaald van wikipedia.org:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaalsocialistische_Duitse_Arbeiderspartij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten