Was het maar een congalijn!

De confrontatie met een lange wachtrij wanneer ik inkopen wil doen, raakt stilaan een gewoonte. Ik voel me lichtjes dwaas wanneer ik met mijn kar aanschuif om binnen te raken en ik begin te overlopen wat er op dit moment nog in mijn diepvries zit… Misschien zit er nog iets in dat ik vanavond kan klaarmaken, dan keer ik morgen terug en is er misschien een minder lange rij. Of trakteren we onszelf op afhaal vanavond? Ik zou alles doen om toch maar uit die rij te raken! Misschien moeten ze wat muziek spelen voor de wachtenden, dan maken we er gewoon een congalijn van!

Ik denk terug aan de eerste week van de maatregelen en de gigantische rush in de supermarkten, het bizarre fenomeen van toiletpapier hamsteren en de peer pressure die ik voelde om het ook in te slaan. Waar komt die drang toch vandaan? Misschien ligt er wel een oorzaak in het verleden?

Haast en spoed is zelden goed

Misschien valt het terug te leiden naar WOII, toen alle Belgen moesten rantsoeneren. Ondanks het feit dat de overheid maatregelen nam om de bevolking goed gevoed te houden in geval van oorlog, loopt het verschrikkelijk mis. De overheid maande molenaars en importeurs aan om graanreserves aan te leggen. De voorraden margarine, bevroren vlees, benzine en geneesmiddelen werden zoveel mogelijk uitgebreid en de bevolking zelf werd aangespoord een stock op te slaan.

 (Jacquemyns, sd)

Maar in de eerste dagen van de oorlog gaat het eigenlijk al mis! De snelle opmars van de Duitsers en de paniek die het veroorzaakt bij de burgers sturen de plannen in de war. Velen die verantwoordelijk waren voor de nodige bevoorrading waren gevlucht, er was gebrek aan transportmiddelen en de invasie bracht enorme verwoesting met zich mee. Bovendien was er een grote vraag van de geallieerden naar producten die de bevolking zo zorgvuldig had gestockeerd, hierdoor slonk de bevolkingsvoorraad aanzienlijk.

Door al deze verwarring sloeg de bevolking aan het plunderen, dit zorgde voor een echt rush naar levensmiddelen bij de bevolking. Mensen gebruiken vaak al het geld dat men heeft om hun persoonlijke voorraad aan te vullen. Hier maken dubieuze handelaars graag misbruik van, ze halen bepaalde waren uit de handel en slaan deze op. Hierdoor stijgen de prijzen misselijkmakend snel en vele zaken raken op die manier onbetaalbaar.

Deze strijd om noodzakelijke levensmiddelen zal 4 jaar duren. Elke dag opnieuw zijn mensen geconfronteerd met de razende honger, het is een permanente nachtmerrie voor iedereen. Het besef van de waarde van voedingsmiddelen komt er al snel.

Opdeling in rijk en arm

Als snel raakt de bevolking opgedeeld in twee klassen, zij die voldoende te eten hebben en zij die honger leiden. Diegene die het relatief goed hadden zijn de rijke bourgeoisie, de landbouwers, de grote smokkelaars, de oorlogsprofiteurs en sommige handelaars. De arbeiders en bedienden trokken aan het kortste eind, zij leden dagdagelijks honger.

 (Jacquemyns, sd)

De foto hierboven illustreert mooi dat de rijke bevolking zich goed had kunnen voorbereiden. De tekst erboven zegt “ zij die het meeste klagen”, een verwijzing naar het feit dat zij die het meest hebben het hardste roepen.

 (Jacquemyns, sd)

De foto hierboven beeld een dagelijks tafereel uit voor de bevolking, men schuif aan om de winkel binnen te raken, dit onder het alziende oog van een politieagent.

Corona rush

De gelijkenissen met vandaag de dag vind ik treffend! Hoewel het hier niet gaat om een oorlog, heb ik ook het gevoel dat – ondanks het feit dat we ons snel herpakt hebben – het de eerste dagen helemaal fout liep. Er brak paniek uit onder de bevolking en iedereen haastte zich naar de supermarkten. Hoewel wij nooit een tekort aan iets gehad hebben, bleek het voor de winkel bediendes en leveranciers een onmogelijk taak om alles tijdig aan te vullen. Het aanzicht van lege rekken voedde de angst van de bevolking die nog meer ging hamsteren.

Een tweede gevolg was het schrappen van alle promoties in de winkels, men mocht geen acties meer voeren om het hamsteren te demotiveren. Dit heeft er natuurlijk toe geleid dat winkelen op zich duurder werd, dit in een periode waar veel mensen al financieel getroffen zijn door economische werkloosheid. Bovendien mag je van bepaalde producten slechts een maximaal aantal kopen, een vrijheidsbeperking die wij alles behalve gewend zijn!

Ook nu is de opdeling in arm en rijk duidelijk zichtbaar. Deze opdeling is steeds zichtbaar doorheen de geschiedenis, maar in tijden zoals deze is de grens nog duidelijker afgetekend. Mensen slaan massaal voedsel is, hiervoor kiezen ze natuurlijk voor de goedkoopste producten, denk maar aan het huismerk van een bepaalde pasta. Bovendien zijn het enkel de mensen die vermogend genoeg zijn die in staat zijn om grote hoeveelheden in één keer te kopen, dit leidt tot het feit dat de minder vermogende bevolking plots voor lege rekken staat. De producten die wel nog overblijven zijn de veel te dure merkproducten. Hetzelfde budget die men besteedde aan een week voedsel, strekt nu zo ver niet meer. Men kan misschien nog voedsel kopen voor een dag of twee.

Bovendien zorgen de lege winkelrekken ervoor dat ook de voedselbanken leeg blijven. Er zijn geen overschotten meer om te doneren aan de voedselbanken, bijgevolg leiden nu ook de mensen die afhankelijk zijn van hen honger.

Hamsteren zorgt er niet enkel voor dat we een tijdje geen toiletpapier meer kunnen kopen, het heeft verstrekkende gevolgen in de maatschappij die jarenlang kunnen aanslepen.

Denk dus goed na eer je naar buiten gaat met je overvolle winkelkar, er zijn mensen die het harder nodig hebben dan jij!

Mijn dagboek

18 mei 2020

De dalende trend in de corona cijfers blijft zich verder zetten, dat geeft me wel wat hoop! Steeds meer maatregelen worden versoepeld en mensen lijken zich over het algemeen goed aan de maatregelen te houden. Ik zeg over het algemeen, omdat bepaalde mensen toch lijken te denken dat al het gevaar geweken is. Zo ontstaat er recht voor mijn voordeur een onzichtbaar café op het pleintje, de cara pilsjes en rosé'tjes worden gesmaakt. Ik weet niet goed of ik de politie moet bellen of niet... Het zijn tenslotte de buren waar je liever geen ruzie mee krijgt!

21 mei 2020

Zalige hoogdag! Vandaag is het feestdag en daar zijn onze tweedeverblijvers enorm tevreden mee, aangezien ze terug naar hun geliefkoosde kust kunnen. Die versoepeling van de maatregelen zint me eigenlijk niet, op die manier zijn het weer diegene die welgesteld zijn die er het meeste voordeel uit halen. De constante klaagstroom die vanuit hun richting kwam werkte op mijn zenuwen, stop met zagen en wacht netjes je beurt af!!

23 mei 2020

Vandaag is het zover! Het gepluimd kieken die ik mijn man mag noemen, mag EINDELIJK naar de kapper. Bijna 10 jaar lang heeft mijn man wilde, lange lokken gehad, zoals het een metalhead betaamd. Maar een tweetal jaar geleden besliste mijn eigen Rapunzel dat het tijd was de lokken te knippen en te doneren aan Kom op tegen Kanker. Ik was eindelijk gewend aan zijn korte haren en toen kwam de "corona - coupe" de kop op steken. Een onhandig en verwilderd vogelnestje verscheen op zijn hoofd. Ik spreek voor iedereen als ik zeg: WOEHOEW!!

Bronnenlijst

Jacquemyns, H. (sd). België in de Tweede Wereldoorlog - Deel 2. Opgehaald van dbnl.org: https://www.dbnl.org/tekst/jacq003belg01_01/jacq003belg01_01_0012.php

De blauwe dood

Deze tijden zijn voor ons misschien uitzonderlijk, maar het is zeker niet de eerste keer dat België getroffen is door een epidemie. Een voorbeeld hiervan is de blauwe dood, of beter gekend als cholera. Tussen 1832 en 1892 werd Antwerpen om de tien à vijftien jaar geconfronteerd met deze epidemie. Antwerpen was dan ook een ideale broedplaats voor deze ziekte, een belangrijke broeihaard was dan ook de haven.

Ook vandaag kan het corona virus lelijk huishouden door de globalisering. In 1832 stond het internationaal transport nog in zijn kinderenschoenen en toch zorgde het ervoor dat duizenden mensen in België stierven. Nu is internationaal transport schering en inslag en reizen wij als mens met gemak de hele wereld rond… Het verwondert me dus eigenlijk niet dat corona zo lelijk kan huishouden.

 Waarom de ‘blauwe’ dood?

 (Chronicle , 2020)

Vandaag de dag is cholera nog steeds een ziekte die kan voorkomen, als is het eerder een sporadische importziekte, maar in 1832 was het een epidemische ziekte waarvan de naam alleen al angst inboezemde. Het had een sterftepercentage van meer dan 50% en de dood volgde meestal snel na de komst van de eerste symptomen.

Verschillende Belgische steden zoals Doornik, Gent, Antwerpen, Leuven en Namen werden door de blauwe dood geteisterd. Ze maakte telkens een paar duizend slachtoffers en duurde ongeveer een tweetal jaar.

Cholera was al gekend sinds de oudheid en dankt zijn naam aan het Griekse woord ‘cholera’ dat stond voor “galvloed”. Maar waarom dan precies de ‘blauwe’ dood? Cholera kreeg deze bijnaam omdat de huid zich niet of zeer traag herstelde wanneer er een plooi in werd geknepen. De huid kleurde bij deze handeling blauw, dit was dan ook een symptoom waaraan men cholera dacht te herkennen. Dit symptoom deed zich voor omdat cholera patiënten extreem gedehydrateerd waren door het hevig braken en de hevige diarree die ermee gepaard ging.

 Een Antwerpse broeihaard

 (Wordpress, sd)

Cholera is een ziekte die oorspronkelijk en uitsluitend terug te vinden was in de buurt van mondingen van grote rivieren in Azië zoals de Ganges, de Brahmaputra en de Yantze. Waarom was Antwerpen dan een broeihaard voor deze ziekte?

Verpauperde stedelijke omgevingen waar de sanitaire voorzieningen bijna onbestaande waren en waar mensen in zeer armoedige kamers samenleefden, vormden de ideale voedingsbodem voor de verderzetting van deze ziekte. Antwerpen tikte al deze vakjes aan. Op dat moment had Antwerpen "... een voldoende aantal inwoners, een haven, zeelui, steegjes, krotten, vervuild putwater, vieze grachten, primitieve groepstoiletten, afval, vervuiling, veel armoede, landverhuizers, honden, varkens, ratten en zeer primitief uitgebouwde gezondheidsvoorzieningen." (De Schrijver K., 2006, p. 7)

 Behandeling en bestrijding

 (Wikipedia, sd)

Er was op dat moment amper inzicht in het ontstaan en de verspreiding van deze ziekte, verder waren de behandelingsmethodes in de 19^e eeuw erg beperkt. Er was weinig medicatie voorhanden, vaak waren opiaten en darmspoelingen de enige methode die men kon hanteren. Men probeerde de zieken te isoleren in de ziekenhuizen, maar ‘isolatie’ was een groot woord. Patiënten moesten vaak eenzelfde bed delen in het ziekenhuis of ze werden simpelweg opgevangen in zogenaamde cholerabureaus. Hier gaf men informatie over hoe je best een hygiënisch huishouden tot stand kon brengen, men kreeg hier geen behandeling.

Men probeerde quarantaine maatregelen toe te passen, zelfs een ‘cordon sanitair’ te installeren, maar dit had weinig tot geen succes. Het cordon sanitair hield geen stand, omdat er teveel wegen waren die naar de stad leidden en voor de quarantaine van schepen was er te weinig plaats.

Het duurde tot eind 19^e eeuw eer men tot het inzicht kwam dat er een verband was tussen de armoedige omstandigheden van de bevolking en de uitbraken van deze epidemie. Men zette toen in op het reduceren van risico – omstandigheden in de samenleving. Men ging ziekenhuisopnames organiseren, lijkenvervoer werd geregeld en er werden afspraken gemaakt voor de het ophalen van het vuilnis. Ook ging men inzetten op het informeren van de bevolking, dit gebeurde meestal via de geestelijken en de onderwijzers van de gemeenschap. Toch bleven specifieke maatregelen op sanitair vlak en op vlak van drinkwater uit. Het was dan ook pas rond 1854 dat men het belang van besmet water ontdekte en erkende bij de verspreiding van cholera.

Uiteindelijk verdween deze terugkerende epidemie omdat de algemene levensomstandigheden beter werden. Er was kwaliteitsvol drinkwater, betere ziekenhuizen en betere gezondheidsvoorzieningen in het algemeen. Bovendien was er meer inzicht in de ziekte en maakte men op wetenschappelijk vlak vooruitgang.

  

Krijgt deze dan ook een kleurtje?

Blijkbaar zijn kleuren een populaire manier om een ziekte te gaan beschrijven, de zwarte dood, de blauwe dood, geelzucht, roodvonk, rodehond,… Zou het corona virus later misschien ook een kleur krijgen?

Ik zie trouwen wel wat gelijkenissen tussen cholera en corona, ook hier lijkt het internationaal reizen en transport ons de das om te doen. Bovendien vindt ook deze ziekte zijn oorsprong in Azië. De globalisering leidt ertoe dat ziektes – die vroeger uitsluitend in een bepaald werelddeel terug te vinden waren – nu vrij spel krijgen.

Ook nu tikken onze steden en gemeentes alle nodige vakjes aan om het virus makkelijk te verspreiden. We wonen met velen op een kleine oppervlakte en als mens staan we voortdurend met elkaar in contact. Het zijn ideale omstandigheden voor het virus om zich te verspreiden. De maatregelen die getroffen werden, moeten dit natuurlijk helpen inperken.

Maar quarantaine alleen is blijkbaar niet voldoende, zo leert de Antwerpse cholera epidemie ons. Ook nu zijn er heel veel wegen die ons overal kunnen naartoe brengen. Het is onmogelijk om alles en iedereen te controleren. De bevolking informeren bleek in de 19^e eeuw een cruciaal kantelpunt, misschien is dit ook hetgeen in de huidige maatschappij een kantelpunt kan zijn.

Ik denk maar aan de massabetogingen in Amerika, waar de bevolking er steevast van overtuigd is dat covid – 19 “fake news” is. Maar ik hoef zover niet te gaan, zelfs op de tijdlijn van mijn Facebook zie ik mensen die niet geloven in covid – 19. Het zou allemaal een farce zijn van de overheid om ons beperkingen op te leggen… Educatie lijkt me dus een belangrijk punt om op in te zetten.

In de 19^e eeuw had men weinig inzicht in het ontstaan en de verspreiding van de ziekte, vandaag de dag heeft men wel inzicht in het corona virus. Toch heeft het een lange tijd geduurd eer men wist hoelang de incubatietijd was, hoe het zich verspreid en wat de beste maatregelen zijn. Ook deze keer speelt de wetenschap een cruciale rol, de kennis rond de ziekte blijft groeien. Dat impliceert natuurlijk ook dat we als mens moeten blijvend willen leren. 

Mijn dagboek

11 mei 2020

Hoera!! Alle winkels mogen terug open, wel nog niet voor fun shopping wel te verstaan... In het nieuws spreken ze van "run" shopping, ik vind het een belachelijke benaming. Ik weet niet in hoeverre shoppen in een winkelstraat of shoppingcentra mogelijk is zonder het "fun" element? Ik vind het woord shoppen dan ook niet op zijn plaats. Trouwens, ik ga vandaag nergens heen, voor mij is de blok officieel van start gegaan, SJD 2, I'm coming for you!!!

13 mei 2020

Ik laat me toch verleiden en ga aan "run" shopping doen! We zetten koers naar de K in Kortrijk, spannend zeg... Ik weet niet in hoeverre nieuwe pantoffels echt levensnoodzakelijk zijn, maar mijn oude zijn versleten! Ik hou mezelf voor om binnen en buiten te stappen om hetgeen ik nodig heb te kopen, 15 minuten later loop ik met een pasta van Pulpe in mijn handen... De honger stillen is toch noodzakelijk nietwaar?

16 mei 2020

Om mijn stage uren wat op te krikken - omdat mijn stage nog steeds stilligt en een opstart datum nog niet meteen in het verschiet ligt - start ik vandaag met vrijwilligerswerk. Ik meld me aan als crisisvrijwilliger bij het Rode Kruis. Ik voel me wat hypocriet, erg vrijwillig is het niet aangezien ik het moet doen vanuit school. Ik heb het gevoel misbruik te maken van de situatie en ben er eigenlijk niet zo gelukkig mee. Bovendien blijkt men op de afdeling waar ik sta het niet zo nauw te nemen met de maatregelen. Ik voel me niet echt veilig en heb zware twijfels bij mijn besluit.

Bronnenlijst

Agentschap zorg en gezondheid. (sd). Cholera. Opgehaald van zorgengezondheid.be: https://www.zorg-en-gezondheid.be/cholera

Chronicle . (2020, mei 1). Cholera petit journal. Opgehaald van alamy.com: https://www.alamy.com/cholera-petit-journal-image6560598.html

Schrijver, K. d. (sd). Cholera in Antwerpen in de negentiende eeuw. Opgehaald van zorgengezondheid.be: https://www.zorg-en-gezondheid.be/sites/default/files/atoms/files/Cholera.19de.eeuw_2006_56_2_De.Schrijver.K..pdf

Wikipedia. (sd). Cholera. Opgehaald van wikiwand.com: https://www.wikiwand.com/nl/Cholera

Wordpress. (sd). De Duitse kolonie van Antwerpen. Opgehaald van duitsekolonie.procant.be: https://duitsekolonie.procant.be/de-duitse-kolonie-van-antwerpen-19de-eeuw-2/de-ijzeren-rijn-1843/de-antwerpse-haven-in-de-19e-eeuw/

Een psychologische oorlog

Op mijn sociale media kom ik heel vaak dezelfde berichten tegen, meestal van de oudere generatie. Ze drukken hun onbegrip uit over de mensen die de maatregelen niet naleven omtrent het corona virus. Heel erg vaak gebeurt dit via het statement: “onze grootvaders en overgrootvaders moesten ten oorlog trekken, het enige wat wij moeten doen is in onze zetel blijven liggen!” Hoewel ik sympathie heb voor deze uitspraak, en dat ik uiterst dankbaar ben dat we al enkele generaties niet meer massaal ten oorlog hebben moeten trekken, vind ik dit misschien wat kort door de bocht.

Heel wat gezinnen en mensen staan oog in oog met een psychologische oorlog op dit moment, ik wil dan ook nagaan wat de psychologische impact is van een oorlog en hoe dit te vergelijken valt met de impact van de corona crisis.

Oorlogsveteranen 

 (Greta, sd)

Het lijkt me voor de hand liggend dat mensen die een oorlog hebben meegemaakt, heel wat psychologische problemen kunnen ontwikkelen. Hetgeen het meest voorkwam in WO I werd beschreven als een “wazige gedesoriënteerde staat die men ervaarde tijdens de gevechten en erna”. In 1915 werd hier de term ‘shell shock’ aan gegeven, dit omdat hetgeen men ervaarde toegeschreven werd aan hersenschade die de soldaten opliepen door ontploffingen van granaten of ‘shells’.

Er waren heel wat verschillende symptomen van ‘shell shock’, gaande van oorsuizen en overgevoeligheid voor geluid tot duizeligheid, continu beven, slapeloosheid en hoofdpijn. Ook diarree, tics in het gezicht en nachtmerries kwamen vaak voor.

Tijdens de oorlog werd dit fenomeen jammer genoeg slecht begrepen, hierdoor werden de soldaten die hieronder lijden niet goed behandeld. Ze werden zelfs streng aangepakt en benoemd als ‘zwakke lafaards’. De ‘gelukkigen’ onder hen kwamen terecht in ziekenhuizen of psychiatrische ziekenhuizen, maar vele anderen werden geëxecuteerd door de eigen legerleiding omwille van lafheid of desertie. Volgens cijfers van het Britse legers werden minstens 266 shell shock soldaten geëxecuteerd omwille van ‘gebrek aan karakter’.

De behandeling zelf hield dan ook niet veel in… Een paar dagen rust en dan terug naar het front, naar schatting keerden zo’n 65% van deze ‘shell shock soldaten’ terug naar het front. De ‘behandeling’ werd dan ook gezien als geslaagd.

Na verloop van tijd merkte men dat de symptomen erg vaak in verband stonden met oorlogstrauma’s die de soldaten meemaakten. Zo verloren heel wat scherpschutters plots hun zicht en voelden soldaten die iemand neerstaken jarenlang daarna nog krampen in hun buik. Ook soldaten die niet in de buurt waren van explosies kregen dus symptomen, men verwierp dan ook de initiële theorie van de hersenschade door explosies. Heel wat theorieën passeerden de revue, onder andere die van Sigmund Freud die een strijd beschreef tussen het vredesego en het oorlogsego. Het oorlogsego beging de meest vreselijke misdaden en voelde hierdoor maandenlang angst, het vredesego beschermt de mens door de herinneringen af te sluiten en beschermde neuroses te creëren.

Jammer genoeg leidden de inzichten die een psychologische oorzaak aanduiden niet tot sympathie bij het leger. 

Het liedje 'One' van de Amerikaans groep Metallica geeft het fenomeen van 'shell shock' op een pakkende wijze weer. Het is zeker een aanrader om te beluisteren.

Amerikaanse militairen

  (PE, 2009)

Maar we moeten eigenlijk niet zo ver terug keren in de geschiedenis om psychische problemen bij soldaten te vinden. In Amerika lijden vandaag zo’n 300 000 militairen aan psychologische problemen, dit gaat meestal over zware depressie en posttraumatisch stresssyndroom (PTSS). PTSS is wanneer men steeds opnieuw een traumatische gebeurtenis herbeleeft. Men heeft heel vaak nachtmerries en men is continue op hun hoede, vaak zelfs achterdochtig. Dit zorgt voor een sterke hinder in het dagdagelijkse leven.

Maar ook hier meldt men vaak hersenschade bij de soldaten, gaande van milde hersenschudding tot zware hoofdwonden. Ook hier krijgt men niet de nodige zorg, minder dan de helft van de soldaten die een hoofdwonde opliepen werden door een dokter onderzocht!

 (AW, 2018)

PTSS is waarschijnlijk het meest gekend en treft ongeveer 60 000 Amerikaanse soldaten, alhoewel de overheid geen officiële cijfers wil vrijgeven. Maar volgens een Britse studie blijft het aantal oorlogsveteranen met PTSS stijgen.

Opvallend is dat de klachten bij PTSS tijdens hun missie in een oorlogsgebied bijna niet bestaande zijn, het is over het algemeen pas gevaarlijk eens de soldaten terug thuis zijn.

De toename van het aantal gevallen wijt men aan een betere kennis van deze psychische stoornis, vroeger was PTSS eerder onbekend waardoor de diagnose amper werd gesteld. Ook zoeken steeds meer oorlogsveteranen hulp voor hun psychische klachten, hoewel het taboe nog steeds bestaat.

De veteranen die geen hulp zoeken voor hun PTSS raken vaak verslaafd aan verdovende middelen zoals alcohol of drugs. 

Ook hier heeft een Amerikaanse groep een aangrijpend liedje over geschreven, namelijk 'Eyes of the insane' van Slayer. Hier worden zowel PTSS als shell shock beschreven.

De psychologische oorlog van onze generatie

 (Gijsel, 2020)

De gevolgen van ‘languit op’t gemak in onze zetel te hangen’ kunnen grote, langdurige psychische gevolgen hebben. Het aantal mensen dat ernstige klachten krijgt, ligt drie tot vier keer hoger bij mensen die in quarantaine moeten dan bij mensen die niet in quarantaine moeten.

Die klachten bestaan uit zaken die we ook zien bij stress – gerelateerde stoornissen, ze gaan van angst, prikkelbaarheid en concentratieproblemen tot een verdoofd gevoel en depressieve klachten.

Bovendien slapen mensen in quarantaine ook minder goed, ze piekeren vaker, schrikken ’s nachts vaker wakker of blijven ’s morgens langer in bed liggen. Dit gegeven valt zeker niet te onderschatten, een vaste slaaproutine is enorm belangrijk voor onze fysieke en mentale gezondheid.

Belangrijke factoren

Mensen in quarantaine voelen zich geïsoleerd en gaan gebukt onder onduidelijkheid en financiële zorgen. Ze voelen zich vaak ‘scheef’ bekeken in hun omgeving en de verveling is ook een niet te onderschatten factor.

In quarantaine laat men vaak de vertrouwde routines vallen, dit is nochtans erg belangrijk voor de stemming, het is dan ook belangrijk om zoveel mogelijk structuur in te bouwen. Bovendien is sociaal contact enorm belangrijk voor een goede geestelijke gezondheid, het kan namelijk de negatieve gevolgen van stress verminderen. En laat stress nu hetgeen zijn dat iedereen in quarantaine ervaart.

Ook achterdocht komt veel voor, men krijgt niet altijd voldoende informatie van de overheid en daardoor krijgen ze het gevoel dat men hen ‘voor het lapje houdt’. Daardoor gaat men zich nodeloos zorgen maken, "is het nu mijn allergie die opspeelt of ben ik besmet met corona?" Ook dit zorgt voor heel wat stress.

Wanneer men uit quarantaine mag, heeft men het gevoel dat hun omgeving hen vermijdt. Ze voelen zich een melaatse of een hedendaagse leprapatiënt en krijgen vaak ongepaste vragen. Bovendien kunnen ook financiële problemen ontstaan door die quarantaine, ook dat gegeven is een bron van stress.

 (Brems, 2020)

Een echte golf

Naast een golf van corona besmettingen, verwachten psychologen ook een golf van psychische problematieken. Men verwacht dat mensen die alreeds kampen met psychiatrische problemen toegenomen klachten zullen ervaren, denk maar aan mensen met angststoornissen of met OCS (obsessief compulsieve stoornis).

Vele patiënten hebben bij het begin van de maatregelen het ziekenhuis verlaten zodat ze bij hun familie konden zijn, hierdoor valt de vaak nodige ondersteuning weg. Dit kan zorgen voor terugval bij heel wat psychiatrische patiënten. Ook de begeleiding van psychologen valt grotendeels weg, omdat men werkt via online platformen om de begeleiding verder te zetten. Dit blijkt voor veel patiënten een hoge drempel.

Men vreest dat de psychische gevolgen van deze corona maatregelen nog zeker drie jaar zullen aanhouden, je kan dus spreken van een grote impact!

Is er een relevante relatie tussen veteranen en mensen in quarantaine?

Volgens mij wel, net zoals de soldaten die te kampen kregen met psychische problemen, begrijpt men mensen die de maatregelen niet goed naleven omwille van psychiatrische problemen vaak mis. Men gaat uit van onwil, ‘een zwak karakter’… Terwijl het hier vaak gaat om het niet kunnen.

Volgens mij onderschat men de impact van het hele gebeuren, net zoals de impact van de gruwelen aan het front. Toch bestaat er nog steeds – zowel bij soldaten als bij andere mensen – een bepaalde schaamte over psychische problemen. Hierdoor krijgt men vaak te laat behandeling of helemaal niet. Net zoals de shell shock soldaten en Amerikaanse soldaten niet de gepaste hulp kregen.

Ik zie zeker ook een link met PTSS, mensen zijn achterdochtig en voelen zich niet meer op hun gemak. Ze blijven in een voortdurende staat van ongerustheid en angst waardoor het normale leven niet meer vanzelfsprekend is. Zo hoor ik van mijn oma dat wanneer er een verslapping zou komen van de maatregelen, zij niet zou durven buiten komen. Ook merk ik dat heel wat mensen in mijn omgeving naar verdovende middelen grijpen, zoals alcohol, om de tijd door te komen en de verveling wat te verzachten.

Al bij al ben ik dus zeker en vast blij dat we niet fysiek ten oorlog moeten trekken, die gruwelen blijven ons gelukkig gespaard. Maar ik zie die corona crisis ook niet als “niets” doen, het is voor iedere mens hard werken, zelf al zit je gewoon thuis in de zetel. Om dan nog maar te zwijgen van diegene die in de frontlinie staan om deze oorlog tegen corona te winnen. Het zijn dan misschien geen oorlogstaferelen die zij zien, maar ze zijn daarom niet minder verschrikkelijk! Ik denk dagelijks aan iedereen die zich keihard inzet voor alle patiënten en ik hoop dat ook zij de nodige opvang en verzorging krijgen! 

Mijn dagboek

4 mei 2020

Vandaag moest ik naar Kortrijk om documenten op te halen bij Style Copy Print. Je moet de documenten online doorsturen en dan kan je deze afhalen in de kluis. Ik ben enorm enthousiast want vandaag de dag telt dit als een zotte uitstap! In de auto speel ik de muziek veel te luid en dans ik - zo goed als mogelijk - in mijn zetel mee. Ik kan de vrijheid bijna proeven!! Op weg naar huis stoppen ik en mijn man aan een pompstation en wat blijkt, ze verkopen hier snacks!! Te goed om te laten liggen lijkt me, we kopen beide iets lekker en eten het op, op de motorkap van de auto... Het voelt bijna als een normale dag...

6 mei 2020

Deze morgen heb ik mijn laatste "les" van het semester, beroepspraktijk. Het is leuk om de klasgenoten nog eens terug te zien, maar het is bevreemdend... Het semester zit er bijna op, maar ik heb het gevoel dat het nooit echt gestart is!

9 mei 2020

Vanaf morgen gaan de versoepelingen van de maatregelen in. Ik sta hier eigenlijk wat aarzelend tegenover... Ik hunker naar menselijk contact, maar ik ben bang dat mensen zich niet aan de regels zullen houden. Die onvermijdelijke heropflakkering bezorgt me angstgevoelens... Ik weet niet of ik nogmaals zo'n lock - down aankan....

Bronnenlijst

AW. (2018, oktober 8). Aantal oorlogsveteranen met posttraumatische stressstoornis neemt toe. Opgehaald van hln.be: https://www.hln.be/wetenschap-planeet/medisch/aantal-oorlogsveteranen-met-posttraumatische-stressstoornis-neemt-toe~a6c7045a/

Brems, P. (2020, maart 19). De psychische gevolgen van quarantaine en wat we daaraan kunnen doen. Opgehaald van vrt.be: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/03/17/de-psychologische-gevolgen-van-quarantaine-en-wat-we-daaraan-kun/

Gijsel, L. (2020, maart 20). 'Er komt een piek van psychische problemen aan'. Opgehaald van eoswetenschap.eu: https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/er-komt-een-piek-van-psychische-problemen-aan

Greta. (sd). WW1 Trench - Shell Shock. Opgehaald van pinterest.com: https://www.pinterest.com/pin/361906520039733052/?autologin=true

is geschiedenis. (2020). SHELL SHOCK: PSYCHISCHE KLACHTEN BIJ SOLDATEN IN EERSTE WERELDOORLOG. Opgehaald van isgeschiedenis.nl: https://isgeschiedenis.nl/nieuws/shell-shock-psychische-klachten-bij-soldaten-in-eerste-wereldoorlog

PE. (2009, april 17). 300.000 Amerikaanse soldaten hebben psychische problemen. Opgehaald van demorgen.be: https://www.demorgen.be/nieuws/300-000-amerikaanse-soldaten-hebben-psychische-problemen~bce09588/

Tegen de veren in gestreken

Ik vraag me af, waarom staan wij zo weigerachtig om de maatregelen die de regering oplegt te volgen? Waarom zijn we tegen ons veren in gestreken en zijn we plots zoveel alerter? Misschien zijn we bang om onze verworven rechten te verliezen. Misschien zijn we bang dat onze democratie het loodje legt. Ik ga vandaag na wat ervoor zou kunnen gezorgd hebben dat wij als burger achterdochtig staan tegenover een inmenging van de overheid.

Angst voor een dictatuur?

Misschien denk je nu wel, we zijn en blijven een democratie, een dictator zouden wij nooit verkiezen. Zo iemand zouden wij nooit de macht geven! Misschien heb je gelijk en zou deze generatie het niet zover laten komen, maar alvorens je deze mogelijkheid volledig verwerpt, onthoud dan wel dat in 1934 Hitler aan de macht kwam in Duitsland via vrije verkiezingen. Ik ging na hoe dit eigenlijk mogelijk was.

Het Vredesverdrag

(Wikipedia, 2019)

Duitsland verkeerde na het verlies van WOI in een diepe financiële en economische crisis, er was bovendien heel wat onrust in het land. Nationalisten en veteranen geloofden namelijk sterk dat Duitsland WOI niet zou verloren hebben mochten de politici en betogers hun de rug niet zou hebben toegekeerd. Het was ook deze gedachte die Hitler bezig hield.

Men richtte op dat moment ook de parlementaire Weimar Republiek op en één van de eerste taken was om het Vredesverdrag, die was opgelegd door de geallieerden, uit te voeren. Dit bracht hun verzwakte economie natuurlijk nog meer schade toe. Het Vredesverdrag werd door de nationalisten en veteranen ook als vernederend gezien.

Anti – Semitische sfeer

 (Koblenz, sd)

Hitlers paranoïde gedachten leidden ertoe dat hij de Joden beschuldigde van hetgeen fout liep in Duitsland. Zijn uitspraken vinden bodem bij een alreeds antisemitische bevolking. Over de jaren heen waren er nochtans honderdduizenden Joden geïntegreerd in de Duitse samenleving, toch bleef de Duitse bevolking hen zien als buitenstaanders. De Joodse successen werden door Hitler omschreven als ‘het profiteren van de oorlog’. Ondanks dat deze uitspraken ongegrond waren en voornamelijk uit angst en boosheid ontstaan waren, bereikt Hitler heel veel mensen met deze boodschap.

De nazi – partij en de Grote Depressie

 (Wikipedia, 2020)

Hitler sloot zich in die tijd aan bij een kleine nationalistische partij, maar zijn manipulatieve manier van spreken zorgde er al snel voor dat hij voorzitter werd van deze partij. Hij bestempelde zowel het communisme als het kapitalisme als Joodse samenzweringen om Duitsland te vernietigen.

De Nazi – partij was niet meteen populair, zeker niet nadat ze er niet in geslaagd waren de overheid omver te werpen. De partij werd dan ook verbannen en Hitler werd gevangen genomen. Toen hij na ongeveer een jaar terug vrij kwam, begon hij meteen de partij terug op te bouwen.

In 1929 kwam daar bovenop nog de Grote Depressie waarbij de Amerikaanse banken alle leningen die ze Duitsland hadden gegeven introkken, de Duitse economie die toen al aan het slabbakken was, stortte volledig in.

Het begin van het einde

De klassieke partijen konden de problemen niet oplossen en bij de linkse partijen waren er strubbelingen, dit leidde tot heel wat frustraties bij de burgers. Heel wat van die gefrustreerde burgers trokken naar de nazi – partij. Hierdoor steeg hun aandeel in het parlement aanzienlijk.

In 1932 stelde Hitler zich verkiesbaar als president, maar verloor tegen Hindenburg. Toch had hij zijn populariteit bewezen met 36% van de stemmen, het jaar daarop werd hij aangesteld als kanselier. Hindenburg hoopte op die manier zijn populariteit voor eigen gewin te kunnen gebruiken.

Langzaam maar zeker breidt Hitler zijn macht uit als kanselier en het incident waarbij er brand werd gesticht in 1933 in het parlement, grijpt hij aan om het parlement ervan te overtuigen om hem noodbevoegdheden te geven. Binnen enkele maanden was er geen persvrijheid meer en werden anti – joodse wetten ingevoerd. Mogelijke politieke tegenstanders werden geëlimineerd en critici werden de mond gesnoerd. Toen Hindenburg in 1934 overleed was het al snel duidelijk dat Hitler hem zou opvolgen.

Het meest beangstigende van dit verhaal, is dat er vanuit de bevolking weinig tot geen weerstand komt. Via zijn speeches overtuigd hij de bevolking, iedereen volgt want iedereen wil aan de ‘goede’ kant van de geschiedenis staan. Zo zie je dat angst en woede makkelijk uit te buiten zijn.

 (Seewald, 2013)

Gerechtvaardigde angst?

Is dit nu misschien hetgeen we vrezen, een machtsovername door een man met paranoïde ideeën? Misschien niet, misschien denken we wel niet zo ver, maar volgens mij kan dit toch onbewust een rol spelen.

Veel van de omstandigheden die toen plaatsvonden, zie ik terug in de huidige maatschappij. De Belgische economie slabakt dan misschien niet, maar het begrotingstekort in aanzienlijk. De ontevredenheid over de mannen en vrouwen die ons land leiden groeit dagelijks, dit door het feit dat er steeds moet gesnoeid worden in sectoren die voor iedereen belangrijk zijn.

Ook hier worden mensen die “niet inheems” zijn aangewezen als de schuldige, het zijn profiteurs. Ze komen naar hier om ons werk te stelen en ze weigeren zich aan te passen. Dit is vaak de teneur die te horen is, ondanks het feit dat hier al zoveel migranten al generaties lang gevestigd zijn en deel uitmaken van onze maatschappij.

“De buitenlander” blijft het zwarte schaap en partijen zoals het Vlaams Belang en NVA zijn niet bang om dit uit te spelen.

Zelfs in tijden van corona blijft men haat spuien, want ook dit is hun schuld. Ze hebben het meegebracht uit hun ‘apenland’ en ze houden zich niet aan de corona regels omdat ze ons niet respecteren. Mijn excuses voor het taalgebruik, maar ik citeer wat ik gelezen heb…

Ook hier lijken de “populaire” partijen er niet uit te raken, aangezien we nog steeds geen regering gevormd hebben. Ook dit zorgt ervoor dat de ontevreden burgers de uitersten opzoeken. Extreem links en rechts winnen in gans Europa aan populariteit.

Hier in België werd er een noodregering gevormd om deze tijd door te komen, ook dat doet me denken aan de noodbevoegdheden van Hitler.

Het is ook deze noodregering die zegt dat we niet meer buiten mogen komen wanneer we willen en die ons allerlei beperkingen oplegt. Het is eigenlijk die noodregering die snijdt in onze rechten en vrijheden. De politie controleert en op sociale media wordt er lustig verwezen naar een politiestaat waar onwil wordt neer geknuppeld. Ook professoren van KU Leuven bedienen zich van deze uitspraken.

Volgens mij is het dit wat we vrezen, dat de machthebbers onze angst zullen uitbuiten. Dat we beetje bij beetje onszelf en onze identiteit zullen verliezen en moeten afstaan. De donkere dagen van het nazisme mogen dan wel al een tijdje geleden lijken, als burger moeten we toch waakzaam blijven.

Even ter verduidelijking, ik vergelijk onze regering nu niet met de nazi’s en ik vind dat men deze crisis over het algemeen goed aanpakt. Maar toch begrijp ik de onderliggende angst van de burgers en de paniek hier rond, want stel je voor dat we plots niet meer terug kunnen? 

Mijn dagboek

29 april 2020

Vandaag is een spannende dag!! Deze middag staan meerdere boodschappen op onze to - do lijst, het zijn allemaal noodzakelijke verplaatsingen dus we breken de regels niet! Eindelijk het huis uit!! Eerst naar de dokter om wat voorschriften op te halen en dan natuurlijk naar de apotheek om onze nodige medicatie te kopen. Bovendien staat de Colruyt op de planning EN mag ik een cursus gaan ophalen bij een vriendin die hem nog in het bezit had. Wat een TOP dag zeg! Hopelijk voel je mijn sarcasme doorkomen ;-) 

30 april 2020

Deze morgen krijg ik een telefoontje van mijn stagebegeleidster, het is geen goed nieuws... Ik zal hoogstwaarschijnlijk niet meer kunnen terugkeren naar mijn stage. Ik ben enorm verdrietig dit te moeten horen, ook bang... Zal ik nu nog kunnen slagen voor stage? 

2 mei 2020

Vanaf maandag worden de maatregelen wat versoepeld! Ik ben ergens blij, maar ergens ook teleurgesteld... Veel doet deze versoepeling voor mij persoonlijk niet, ik mis het sociaal contact op school en met mijn vrienden. Ik hoop toch dat het snel allemaal terug een beetje normaal wordt, maar niet TE snel natuurlijk!

Bronnenlijst

Koblenz, B. (sd). Poster: "He is guilty for the war". Opgehaald van ushmm.org: https://www.ushmm.org/propaganda/archive/poster-guilty-war/

Redactie. (2019, oktober 27). Hoe kwam Adolf Hitler aan de macht. Opgehaald van historiek.net: https://historiek.net/hoe-kwam-adolf-hitler-aan-de-macht-animatie/63953/

Seewald, B. (2013, augustus 13). Rom, Krieg, Religion – Geschichte des Hitlergrußes. Opgehaald van welt.de: https://www.welt.de/geschichte/zweiter-weltkrieg/article118960887/Rom-Krieg-Religion-Geschichte-des-Hitlergrusses.html

Wikipedia. (2019, september 30). Vredesduif. Opgehaald van wikipedia.org: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vredesduif

Wikipedia. (2020, maart 22). Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij . Opgehaald van wikipedia.org: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaalsocialistische_Duitse_Arbeiderspartij